Op een congres in Utrecht verkoos het genootschap Onze Taal het woord ‘twitteren’ tot woord van het jaar 2009.

Met ‘twitteren’ bedoelt men eigenlijk ‘microbloggen’. Het idee is dat microbloggers korte berichtjes posten die door iedereen te lezen zijn. Je kan berichten aan een specifiek persoon adresseren, maar dat is louter informatief. Iedereen kan in principe mee lezen.

Op die manier krijg je natuurlijk een massa berichtjes bij elkaar. Daarom heeft iedere gebruiker ook een persoonlijk overzicht, waarop enkel de berichtjes van door hem gekozen personen te lezen zijn. Ook kunnen gebruikers berichten in een categorie plaatsen, zodat je de berichtenstroom per categorie kan raadplegen.

Microblogging gebruik je om kort wereldkundig te maken waarmee je op dit moment bezig bent, maar je kan ook al microbloggend discussiëren. Verder bestaat het concept van ‘groepen’: als je lid bent van een groep, komen alle berichten die naar een groep gepost worden in je persoonlijk overzicht terecht.

Het posten van berichtjes en het lezen van je persoonlijk overzicht, gebeurt typisch via een webbrowser. Maar het kan ook via e-mail, sms of instant messaging.

Het werkwoord ‘twitteren’ is afkomstig van Twitter, het bekendste microbloggingsysteem. Het zal echter niemand verbazen dat ikzelf liever identi.ca gebruik, een open source tegenhanger van Twitter. Mijn gebruikersnaam op identi.ca is johanv.